Ik ben deze dag en meteen ook deze week extreem goed begonnen! Ik ben vroeg opgestaan en ik ben gaan hardlopen. Een klein herstelloopje na de 10 kilometer die ik afgelopen zaterdag liep tijdens de ganzenvenloop in Galder. Wat een superbegin van de dag en wat een prachtige beloning kreeg ik voor mijn vroege inspanningen.
De zon scheen volop en ik genoot van dauw op het gras, damp en zonlicht op het water, waterhoentjes, ganzen, een paar futen en zelfs twee mooie buizerds die precies in mijn gezichtsveld rondvlogen. Heerlijk!
Tot het plastic tasje
In de wei lag een plastic tasje. Ik dacht ‘zal ik het oprapen?’. Maar er ligt wel vaker rommel langs de weg en moest ik dat allemaal oprapen, dan kon ik beter gaan wandelen dan gaan hardlopen. Wie zou dat tasje hebben laten vallen? Zouden ze het hier op het fietspad weggegooid hebben of komt het vanuit het dorp hierheen gewaaid.
Zou diegene die het liet vallen weten dat plastic niet vergaat. Dat plastic uiteenvalt in hele kleine stukjes die giftig zijn en omdat ze zo klein zijn als vanzelf in ons ecosysteem terecht komen en dat het zo weer in onze voeding belandt? Maar nu mèt aangehechte chemische verbindingen, die giftig zijn voor ons lichaam? (zie ook mijn blog van 23 augustus)
Onwetendheid
Veel mensen denken niet na bij de gevolgen van hun acties. Wat maakt het uit dat plastic zakjes vaak in de zee terecht komen en daar mogelijk een vogel of een zeehond verstikken, en gifstoffen brengen in de oceanen. Het zal toch wel meevallen… Als het echt zo slecht is, zou de overheid het toch verbieden?!
Is dat zo, kun en mag je daarop rekenen?
Hoeveel mensen gaan na of wat er te koop is echt wel goed voor je is en of de huidige oplossingen, wel de oplossingen zijn die ons een veilige en gezonde toekomst garanderen.
We gaan er gemakshalve van uit dat het wel goed zit en dat de overheid het voortouw neemt voor onze veiligheid. Dat ontwikkelingen op de voet gevolgd worden, dat wat voorhanden is, ook bewezen veilig is. Dat onveilige methoden verplicht vervangen worden door veilige oplossingen. Is dat ook zo?
Wolken
Ik rende nog steeds blij rond in de vrije natuur, maar inmiddels kreeg die heerlijke morgenzon concurrentie van een flink grijs wolkendek. Geen toeval, mijn blije gevoel concurreerde met mijn piekergedachten over plastic in de natuur, gevolgen en mogelijke oplossingen.
Onlangs kwam ik in contact met Hans van Weenen, milieutechnicus, verbonden aan de Universiteit van Amsterdam en lector Duurzaam Ondernemen aan de Hogeschool Windesheim in Zwolle. Hans verdiept zich al ruim 40 jaar in deze materie en pleit voor het oprichten van een UNEP* panel Global Plastic. GOED IDEE!
Wanneer beginnen we? Neemt de nederlandse politiek het voortouw? Zullen we het gewoon eens doen!
Slaap lekker
Die oplossing voor de plastic berg in de oceaan komt er heus wel, laten we daar vanuit gaan. Wat kun jij nu doen? Denk na over je eigen plastic gebruik. Waar je kunt, kies voor alternatieven en praat over jouw bewuste keuzes. De kracht van de consument is zeer dwingend. Laat weten dat je gifvrij boodschappen wil doen en voeg waar je kunt de daad bij het woord. Dat voelt ook lekker. Kiezen voor je eigen gezondheid, nu en op de lange termijn!
Gewoon doen!
Marina Schriek – Schatgraver & Ontdekkingsreiziger
*UNEP, United Nations Environment Programme, http://www.unep.org/
Lees ook ‘Oceaan vol plastic troep’, de Volkskrant 26-7-2008, http://bit.ly/1Volkskrant
Kijk naar ‘Story of Stuff’ van Annie Leonard over de levenscyclus van al onze spullen: http://bit.ly/sstuffstory.
Of check deze mini documentaire over het leven van een plastic tasje http://bit.ly/plastictas.
Mijn pleidooi voor een oplossing heb ik ingediend als ‘Challenge‘ voor TEDx Amsterdam op 30 november a.s.
Marina Schriek's Blog 