Dit weekend liep ik met onze twee honden door de polder, heerlijk in de zon, die zelfs warm op mijn gezicht voelde. Wandelen en hardlopen brengen me vaak inspiratie en inzichten, zo ook vandaag. Terwijl ik heerlijk in de zon liep, begon het opeens te druppelen. Echt zorgen maakte ik me niet, regen in de zon, duurt nooit lang. Ik liep daar lekker te genieten in die polder en realiseerde me dat door het uitlaten van de honden, ik nu veel meer van de natuur mee krijg dan toen we nog geen honden hadden.
Elk seizoen heeft z’n charme en wat blijkt, mensen die opgegroeid zijn met wisselende seizoenen en naar een gelijkmatiger klimaat verhuizen, missen de overgangen.
Hoe mooi is het om te zien dat na een winter, waar alles dor, kaal, koud en nat is, ogenschijnlijk op één moment de knop omgaat en de natuur in overvloed toont waartoe zij in staat is. Als een gek groeit en bloeit onze omgeving, om in de zomer haar werk te bekronen met de vruchten van al deze groeikracht. Wauw! En dan komt de herfst weer met kortere dagen, langere avonden, kleurend blad, paddestoelen en zeer wisselvallig weer. Om weer over te gaan in de winter. In diepe rust dompelt de natuur zich om weer bij te komen en op kracht te komen. En dan in het voorjaar gaat de natuur weer los….POWER!
Wat schrijf ik dat heerlijk liederlijk op. Kon je het even voelen, het genot van wisselende seizoenen?
Echt, wanneer je naar een land dichter bij de evenaar zou verhuizen zou je het missen!
Veel mensen kijken of luisteren elke dag naar het weerbericht. Waar zou een Nederlander zijn zonder een praatje over het weer. Dankbaar gespreksonderwerp, er is altijd wat te melden. Want we hebben een mening over het weer. We bespreken met elkaar wat we van het weer vinden. Of het nu stormt of windstil is, droog of nat, warm of koud, wij Nederlanders vinden het dan snel te koud, te veel regen, te warm, te veel zon, te weinig wind. Ik deed daar ook vrolijk aan mee. Gewoon uit gewoonte. En omdat ik het handig vond om in te kunnen schatten wat de meest geschikte kledingcombinatie voor die dag was.
Op de terugweg van mijn wandeling zag ik een grote donkere wolk. Ik liep met de zon in de rug en uitzicht op ‘het schip met zure appelen’, zoals mijn moeder dat noemt. Ik was voor de bui weer binnen en complimenteerde mezelf met mijn fantastische timing. Binnen heb ik kaarsjes aangestoken, een lekker muziekje opgezet en genoten van het knusse herfstgevoel.
Maar het gebeurt natuurlijk ook dat ik eruit moet terwijl het wel regent. Het valt me op dat mijn tegenzin duurt tot ik buiten sta. Zodra de stap naar buiten gezet is en we onze wandeling maken valt het me op hoe heerlijk het buiten is. Hoe prachtig is het om in een sneeuwbui te lopen in de verse sneeuw. Wanneer het regent zit er meer zuurstof in de lucht, mijn lijf reageert goed op het buiten zijn en wanneer ik stop met een mening te hebben over een onveranderlijk iets, en het gewoon neem zoals het is, merk ik dat ik me heerlijk voel.
Geen invloed
De gewoonte om te klagen over dingen waar je geen invloed op hebt, geven een machteloos gevoel en geven je het idee dat dingen je ‘overkomen’. Ik ben gestopt met weerberichten, ik kijk zelf naar de lucht en ik heb een regenpak aangeschaft en laarzen. Ik ben er klaar mee! Ik laat mijn humeur niet afhangen van het weer.
Vooral in de herfst hebben veel mensen last van ‘de vallende blaadjes’.
Heb jij moeite met de wisselingen van de natuur en beïnvloedt het je stemming, dan ben je wellicht gebaat bij tips die je helpen weer in balans te komen.
Ik stuur ze je graag toe! (klik hier voor de tips)
Marina Schriek – Schatgraver & Ontdekkingsreiziger
Marina Schriek's Blog 