Tagarchief: biologisch vlees

Brief

Keurslager.nl
Vereniging van Keurslagers
Postbus 185
3830 AD  LEUSDEN

Geachte Keurslagers,

Hierbij retourneer ik uw draagtasje dat ik onlangs vond. Ik begrijp dat u het niet zelf in de vrije natuur gedeponeerd heeft. Een van uw klanten echter wel. Nu lag uw tasje in een weiland in Hooge Zwaluwe om uw reclameboodschap aldaar te verspreiden.

Ik ben een consument die probeert bewust te consumeren. Zo ben ik me o.a. bewust geworden van het gevaar dat verbonden is aan het gebruik van plastic.

Plastic vergaat nooit. Het breekt af in hele kleine stukjes. Die stukjes zijn giftig en komen in onze natuur terecht. In ons kwetsbare ecosysteem veroorzaken deze plastic deeltjes verstoringen. Uiteindelijk komt het via de voedselketen weer op ons bord terecht.

Er is niet bekend hoe plastic ooit nog uit de natuur gehaald kan worden, daarom is het beter om af te zien van het gebruik van synthetische plastics. Gelukkig zijn er tegenwoordig bioplastics die volledig afbreekbaar zijn en als het ware composteren.

Uw tasje heeft me geïnspireerd tot een blog dat ik publiceer op www.marinaschriek.wordpress.com. Ik voeg een printje bij.

Ik begrijp best dat u niet met opzet potentieel gevaarlijke plastic tassen meegeeft aan uw cliënten, maar nu u op de hoogte bent, vraag ik u met klem om voor een variant te kiezen die ongevaarlijk is voor ons leefmilieu.

Ik ben heel erg benieuwd naar uw reactie en naar de plannen van uw vereniging om  bij te dragen aan een duurzame toekomst voor ons allemaal.

Indien u dat wilt, wil ik hier graag een keer met u over van gedachten wisselen. Ik wacht uw reactie af.

Hartelijke groeten,

Marina Schriek

Te duur

Een collega ondernemer vertelde me deze week dat hij baalde van zijn accountant. Die had geïnformeerd naar de prijzen van zijn producten en had zonder veel omhaal gezegd dat hij te duur was. Hij twijfelt nu: is mijn prijsstelling goed? Om de discussie aan te wakkeren, zei ik: “je bent juist veel te goedkoop.” Veel bedrijven en ondernemers proberen hun kosten zo laag mogelijk te houden en hun prijs zo hoog mogelijk, dan verdienen ze optimaal.

Mijn vraag is dan: voelt het goed om dat zo te doen? Je kunt je natuurlijk een bult lachen omdat jij weet dat je spul, dat een habbekrats gekost heeft, verkoopt voor de hoofdprijs. Maar wanneer je afnemer dat ook ontdekt, dan lach je niet meer, want dan ben je die klant kwijt. Bovendien, wanneer je bij het inkopen je leverancier zover uitknijpt die die geen gezonde business meer kan runnen, kun je jezelf op de borst kloppen voor je scherpe inkoopbeleid, maar raakt ergens in de keten een ander in de problemen.

Onze collectieve westerse wens voor spullen, die we graag zo goedkoop mogelijk verkrijgen; we zijn allemaal dol op aanbiedingen en kortingen, niet waar?, leidt tot excessen op andere plaatsen en op een moment dat ergens in de toekomst ligt. Ons credo lijkt vaak: wie dan leeft, wie dan zorgt. Bovendien: het is toch niet mijn verantwoordelijkheid dat bijv. koffieboeren zo weinig betaalt krijgen voor hun product dat ze ontwikkelingshulp nodig hebben om te overleven. Veel producten van alledag laten na gebruik onafbreekbare gifstoffen in ons ecosysteem achter, waardoor nu al gezondheidsproblemen ontstaan, die voor generaties na ons nog groter zullen zijn, maar we staan er zelfs niet bij stil.

Juist onze verzameldrift van spullen en onze hang naar gemak, tegen een zo laag mogelijk prijs, levert enorme problemen op. Op zoveel gebieden: gezondheid, welvaart, inkomensverdeling, milieu, mensenrechten, arbeidsomstandigheden, en ga maar door. En dan is de prijs te hoog. Ecologische producten zijn duurder, fairtrade producten ook. Voor biologisch vlees betaal je fors meer, maar is het te duur?

Je voelt je er goed bij!
Gelukkig komen er steeds meer producten op de markt waarvan de achtergrond in zijn geheel of zoveel mogelijk duurzaam is. En steeds meer mensen worden zich bewust dat hun koopbeslissing doorslaggevend is in hoe snel bedrijven duurzamer te werk zullen gaan. Er is zoveel mogelijk en geloof me, het voelt zoveel beter wanneer je er af en toe eens rekening mee houdt. En van het een komt het ander, want het werkt aanstekelijk.

Waar kun je beginnen?
Probeer producten te kopen die het milieu ontlasten, koop regionale producten. Wanneer iets toch van ver komt, let dan op dat je fairtrade koopt. Is het niet duidelijk, informeer er dan naar bij de verkoper. Graag attendeer ik jullie op het bestaan van cradle to cradle toiletpapier. Het is te koop onder de merknaam Satino Black en wordt geproduceerd door Van Houtum in Swalmen, die naast het cradle to cradle keurmerk ook een RedDot award binnengehaald heeft, chapeau!Voor bedrijven verkrijgbaar bij de groothandel en sinds kort ook bij natuurwinkels voor consumenten. Een prachtig voorbeeld dat het zeker mogelijk is om duurzaam te produceren! Vraag er naar!

Wil je meer weten en ook bewuster met je eigen leefomgeving omgaan? Bezoek een CleanDrinks editie in jouw omgeving. Op www.cleandrinks.com vind je de agenda. Op 24 november a.s. is de volgende editie in Breda. Zet ‘m in je agenda en meld je even aan op de site. Ik zal er zijn en ontmoet je graag!

Marina Schriek – Schatgraver & Ontdekkingsreiziger